Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom III.djvu/63

 — Co z tego, kiedy tera najczęściej same plewy na koszu.
 — Niby jak?
 — Tak, czas paskudny, handlu niema, ruchu niema.
 Zacharyaszowi myśl dobra przyszła.
 — Kup sobie szkło — rzekł.
 — Jakie szkło?
 — Ot, tam dalej, koło pałacu, cała buda ze szkła jest.
 — Niech ja to szkło zobaczę.
 Zacharyasz z Milczkiem zaprowadzili żyda przed oranżeryę, Hulajdusza poszedł za nimi.
 — Aj waj! — ozwał się żyd — piękny kawałek budowli, samo okno! Ja już to nieraz widziałem u różnych wielkich państwa.
 — No, kupisz?
 — Za co nie? ja sam może nie kupię, ale przyszlę tu mego szwagra, on jest wielki mechanik, pierwszy szklarz na całą okoliczność, on nawet w aptece szyby wprawiał... on tu przyjedzie... on dobrze zapłaci. Nu, ale ja, po prawdzie powiedziawszy, to w innym interesie przyjechałem.
 — A w jakim? — zapytał Zacharyasz.
 — Widzi jegomość, państwo macie teraz dużo pomieszkania.
 — Gdzie zaś dużo?
 — Oj i jak dużo! I pałac i czworaków i stara karczma, co stoi przy drodze.
 — No to i co?