Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom III.djvu/66

 — Mnie sąsiady chleba nie dadzą, a przecie wolnoć Tomku we swoim domku.
 — Jużcić wolno, kto zaprzecza... tylko...
 — Ja wam nie sługa, a wy mnie nie pan, ja Zacharyaszowi nie dziecko, a Zacharyasz mnie nie matka.
 — Rób sobie jak chcesz, ale pamiętaj...
 — Nie mam ja nic do pamiętania.
 Żyd tę rozmowę przerwał.
 — Ny, panie Rafał, co jegomość myśli? niech ja słyszę słowo.
 — A coś ty, żydku, za jeden? — spytał Zacharyasz.
 — Ha! ha! co ja za jeden? pytaj się jegomość chłopów, mnie tu wszyscy znają.
 — A ja nie — odpowiedział Zacharyasz.
 — I ja — dodał Milczek, śmiejąc się jak zwykle. — Zachciał, żeby my z całego świata mieli żydów znać?
 — Ny, co tu gadać, ja jestem Mordka... Mordka Glas, rodem z Białej, słyszeliście państwo o Białej? wielkie miasto! Teraz to ja sobie mieszkam tu w poblizkości.
 Hulajdusza odezwał się ponuro:
 — Skoro chcesz gadać, to do izby chodź, ja na dworze gadać nie lubię.
 — Rafale! — rzekł Zacharyasz — namyśl się...
 — Et, mnie rozumu uczyć nie trza. Nie mam czem nauczycielów opłacać.
 — A niech cię, kiedyś taki!