Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom III.djvu/87

 Hulajdusza siedział przed czworakiem, jako miał obyczaj, fajkę paląc.
 — Dzień dobry, panie Rafale.
 — Dzień dobry.
 — Parę słów miałbym powiedzieć.
 — No, to gadaj.
 — Trafia się jeden interes, doskonały interes, grosz na groszu można zarobić.
 Rafałowi oczy się rozśmiały.
 — Grosz na groszu, powiadasz? — rzekł, podnosząc się z ławki.
 — Więcej, na moje sumienie więcej, tylko trzeba śpieszyć, pilno jest.
 — Niby jak?
 — No, powiadam, trzeba śpieszyć, bo może kto złapać, a szkodaby było, ja sam chciałem już tam jechać, ale nie mam tyle pieniędzy.
 — A dużo trzeba?
 — Niewiele, dwieście rubli, może trochę więcej. Czy pan Rafał ma taką sumę?
 — Znajdzie się.
 — To trzeba, żebyśmy zaraz pojechali.
 — Oba?
 — Oba, ale zaraz... w handlu to czasem jedna godzina znaczy.
 — Daleko?
 — Będzie dobre dwie mile... w nocy wrócimy.
 — Widzisz, bo święto dziś, jakoś nie pasuje... i tak gadają, żem się żydami obsadził, że duszę gubię.
 — Niech ich dyabli wezmą! Niech oni sobie ga-