Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom IV.djvu/53

wą kiwnął; a kiedy Janio zeskoczył z bryczki i w ramię ojca pocałował, ten, jakby tego nie widząc, rzekł do stangreta:
 — Wyprzęż konie, daj im obrok i idź spać. Staniesz do roboty dopiero od południa.
 Fornal odjechał, pan Sylwester zwrócił się do syna:
 — Zrobiłeś mi szkodę — rzekł — proszę niech to będzie raz ostatni.
 — Ja?
 — Tak... Jeżeli kierujesz się na rolnika... wiedzieć powinieneś, że praca człowieka i pary koni przez pół dnia warta jest co najmniej rubla... Pamiętaj o tem, a teraz idź spać.
 — Przecież dziś miałem rozpocząć praktykę...
 — Potrzebuję ludzi wyspanych i przytomnych.
 — Mogę ojca zapewnić, że bezsenność nie przeszkodzi mi wykonać tego, co mi będzie polecone... Umiałem ja kilka nocy z rzędu nie sypiać podczas egzaminów...
 — Jak chcesz...
 — Cóż więc mam robić?
 — Dziś zaczynamy żniwa. Na polu pod lasem żąć będą trzy żniwiarki, na polu za gorzelnią pięćdziesiąt sześć sierpów. Każ sobie dać konia. Dojedziesz tu i tam, dojrzysz, nie pozwolisz próżnować. Ja przyjadę na pole.
 — Dobrze, ojcze.
 — Proszę pamiętać, żeby nie drzemać, i niech ci nie przyjdzie ochota przespać się w bróździe, bo nic