Strona:Klemens Junosza-Wybór pism Tom IV.djvu/80

 Pan Sylwester uważnie słuchał tych relacyj i kombinował; postanowił też wpaść niespodzianie na Majdan i zobaczyć co się tam dzieje.
 Była już wiosna, roboty polne w całej pełni. Zajechawszy przed chatkę, w której mieszkał syn-dzierżawca, p. Sylwester wszedł do mieszkania. Zastał tylko Michałową, która oznajmiła, że żywego ducha niema w domu, wszyscy ludzie w polu, a panicz z nimi. Na zapytanie: gdzie go znaleźć można? odrzekła, że prawdopodobnie jest na karczunkach, gdyż tam po całych dniach przesiaduje.
 — Poczekam na niego — rzekł pan Sylwester.
 — Do woli jaśnie pana, żebym miała kogo, tobym pchnęła zaraz po panicza.
 — Nie trzeba.
 — Koło południa będzie.
 — Dobrze, zostanę u was na obiedzie.
 Baba zafrasowała się niezmiernie i nie mogła ukryć pomieszania.
 — Cóż? — rzekł pan Sylwester — nie bardzo mi jesteście radzi, jak uważam.
 — Żebym była wiedziała...
 — To cóż?
 — Możeby się coś lepszego zrobiło.
 — Ja nie chcę nic lepszego, i proszę niczego nie dorabiać. Zostanę na takim obiedzie, jaki jest.
 — Jaśnie panie, choć co nieco dosmarzę...
 — Nie potrzeba...
 — Wstyd prawdziwie... ale proszę jaśnie wielmożnego pana, bez urazy, co Piotrowice to nie Majdan,