Strona:Klemens Junosza - Żywota i spraw imć pana Symchy Borucha Kaltkugla ksiąg pięcioro.djvu/174

 Źle wyglądało — dym, przy ciężkiem powietrzu, wlókł się nad wzgórkiem białemi chmurami; widać go było z każdej strony.
 Wulf zamyślił się i rzekł:
 — Jest sposób!
 — Jaki?
 — Na dym jest drugi dym.
 — Jak to mamy rozumieć?
 — Zamiast dymu małego, który będzie się pokazywał przypadkiem, zrobimy wielki dym, który nikogo nie zadziwi...
 — Jak?
 — Załóżmy nowy geszeft: smolarnię, albo piec do wypalania węgli. Co myślicie o tem?
 — Bardzo dobry sposób, doskonały.
 — Niema co mówić — wtrącił Symcha, — to jest dobrze pomyślany interes, bardzo dobrze...
 — Mogą być nawet dwa piece, zupełnie jawne... Nie trzeba tracić czasu, tylko brać się co rychlej do rzeczy...
 — Mój młodszy brat — rzekł Gansfeder — bardzo jest w takich rzeczach wypraktykowany, on to najlepiej urządzi.
 — A w jaki sposób zwieziemy naczynia i wszystko, co potrzeba?...