Strona:Klemens Junosza - Fotografie wioskowe.djvu/107

Jak posiedzisz z pół roku w kozie, to ci dębina nie będzie pachniała.
 — Aj, proszę pana Barnabego, — rzekł Abram, — za co pan taki zawzięty? za co pan chce gubić Mateusza i pisaniem i gębą i nawet nosem, kiedy ten człowiek całkiem niewinny jest... Za co pan go chce gubić?...
 — Bo kradnie...
 — Fe, nie trzeba mówić takie brzydkie słowo... prawda, Mateuszu...
 — Pewnie...
 — Ho, ciekawym dlaczego? — zapytał groźnie ekonom.
 — Bo może się stać panu ekonomowi jaka zła przygoda...
 — Ho! ho! odgróżki... Nie boję się... nie z takimi ja już miałem do czynienia...
 — Ot, co to po próżnicy gadać. Pan ekonom się nie boi, a ja też nie straszę; ale jak pana kiedy dostanę do garści, to zrobię obrachunek sprawiedliwy...
 — Cicho, cicho, — mitygował Abram, — na co to gadać... Wynoście się stąd, Mateuszu; zamiast czekać w sądzie, poczekajcie na dworze...
 Rzekłszy to, zaczął popychać chłopa ku drzwiom, lecz w tej chwili sędzia z ławnikami