Strona:Klemens Junosza - Fotografie wioskowe.djvu/53

 — Bajki!
 — Co to znaczy „bajki?“
 — Żeby noc nie była taka ciemna, byłbym się wnet z tego dołu wydobył.
 — A teraz?
 — Zaraz wylezę.
 — Nie będziecie czekali na Kogucińskiego?
 Mateusz, nic nie mówiąc, wydobył z kieszeni nóż, zaostrzył nim kawałek gałęzi, znaleziony na dnie, i zaczął wybijać wgłębienie w ścianie dołu. Gdy ich zrobił kilka, dostał się po nich w górę, tak, że rękami dostał brzegu jamy. Tyle mu tylko było potrzeba. Uchwyciwszy się za wystający z ziemi korzeń, wzniósł się na rękach do góry i z wielką zręcznością na powierzchnię się wydobył.
 — A ja?... a co ze mną będzie? — wołał Abram.
 — Zaraz, zaraz... a! jaki to w gorącej wodzie kąpany!
 — Zróbcie tak samo, jak ja.
 — Nie potafię; oj, Mateuszu, nie zostawcie mnie bez pomocy... poratujcie!
 — A to niezdara! — mruczał chłop, i związawszy rzemień ze sznurem, spuścił go na dół.