Strona:Klemens Junosza - Król sam.djvu/8

 Owego świątecznego wieczoru w Łazienkach, napawaliśmy się urokiem rozkwitającej wiosny, szliśmy w milczeniu obok siebie i myśleli, jak pięknym jest ten świat i wszystko co na nim rośnie.
 Poza nami dał się słyszeć tentent galopującego konia. Obejrzeliśmy się obaj, aby wiedzieć w którą stronę z drogi ustąpić i obaj, jakby na komendę, wydaliśmy lekki okrzyk zachwytu. Oczom naszym ukazał się ładny koń kary, a na nim kobieta w długiej, czarnej amazonce...
 Przebiegając w myśli cały słownik wyrażeń administracyjnych i finansowych, nie znalazłem dość silnych dla określenia piękności tej młodej osoby.
 Była to brunetka o cudownych oczach czarnych, w których przebijała się chwilami surowość straszniejsza od ustaw przeciwko kontrabandzistom, to znów jakiś blask łagodny, przypominający urok jaki sprawia na biednym urzędniku niespodziewana gratyfikacya.
 Istota ta była lekka jak myśl kancelisty, a miała w sobie imponującą powagę dyrektora głównego... Kapelusz jej był czemś tak świetnem jak trójgraniasty strój głowy dygnitarza klassy czwartej; z jej uśmiechu sypały się awanse i dymisye... koniem kierowała lepiej niż nieboszczyk radca Kichalski swoją wzorowo uorganizowaną sekcyą depozytów.
 Te wszystkie myśli przeszły mi przez głowę w jednej chwili; amazonka przebiegła tuż koło nas sprawiwszy wrażenie oślepiającego meteoru, co się z szybkością błyskawicy na tle ciemności nocnych przesuwa.
 Widzieliśmy tylko jej drobną kibić pochylającą się na siodle, niby wiotka lilia nad wodą, kołysana lekkim podmuchem wiatru.
 — Co to było? spytałem Ignasia.
 — To był gambit, odpowiedział mi z uśmiechem, ale zaraz dodał: — zdaje mi się żeś zbladł.
 Nie odpowiedziałem na pytanie, przeciwnie, sam zapytałem:
 — Jakto gambit?
 — Poczciwy biały królu, odrzekł Ignacy, jesteś zaszachowany.
 — Czem?
 — Czarnym konikiem i czarną damą...
 — Powiedz królową... to jej się należy.
 — Owszem, nie mam nic przeciwko temu, ale obrona będzie trudna.. patrzaj.
 Amazonka zwolniła bieg konia; niebawem przy-