Strona:Klemens Junosza - Lekki grunt.djvu/91

 W dzisiejszych czasach można się wszystkiego spodziewać!!
 Do regenta sam pan pocztmistrz osobiście z raportem pobiegł.
 — Widzi szanowny regent dobrodziej — mówił — tam jest coś złego! ja to od razu przeczułem.
 Regent nie lubił plotek — zbył więc gościa dość zimno.
 — Cóżeś pan przeczuwał właściwie? — zapytał.
 — No, romans! romans, panie regencie.
 — A więcej?
 — Jakto więcej? czyż to jeszcze mało? romans, liścik...
 — Czytałeś je pan? — zapytał regent.
 Pocztmistrz zaczerwienił się.
 — Jakto? ja miałbym czytać listy! co też pan dobrodziej powiadzsz? takie nadużycie!
 — Więc zkąd pan wiesz o liścikach i zkąd supozycja romansu?
 — A przepraszam, to już mogę wiedzieć... primo listy pisane do kobiety, secundo po francuzku, tertio pachną fiołkami.
 — I to pan wiesz?
 — Ano wiem... bom wąchał... przecie list wąchać wolno... Wąchałem własnym nosem i jeżeli nie było w liście fiołków, to niech mnie, niech mnie... miljon kroć...
 — Daj pan pokój — rzekł regent chłodno. — Czy w tym liście były fiołki, czy narcyzy, to doprawdy wszystko jedno, jak dla mnie przynajmniej. Obojętnym też zapach listów powinien być i dla pana. Właściwie nawet nie wiem, dla czego mi pan to opowiadasz? Znasz mnie pan, że plotek nie lubię, że mam swoje zajęcie i tego pilnuję, w cudze sprawy nosa nie wtykam...