Strona:Klemens Junosza - Pan sędzia.djvu/81

— 73 —

 — Spóźniłeś się pan dzisiaj, panie regencie, — rzekł sędzia a i Komorowskiego także coś nie widać.
 — Hm, — mruknął regent, — czynności...
 — Masz pan ich tak wiele w tym czasie?
 — Wystarczy...
 — A nie spotkał pan dobrodziej Komorowskiego?, — zapytał doktór.
 — Hm... zapewne w aptece.
 — A pocóżby tam chodził?
 — No — do panny...
 — Ach, ach, — rzekł śmiejąc się doktór, — zapomniałem powiedzieć panu sędziemu... Komorowski się żeni!
 — Nie żartowalibyście sobie z poczciwego człowieka.
 — Nie żartuję — całe miasto o tem mówi.
 — Tak jest, mówi... — potwierdził regent, — całe miasto i moja żona nawet mówi...
 — To samo mogę powiedzieć, — rzekł doktór, — całe miasto — i moja żona także...
 Sędzia rozśmiał się.
 — No, — rzekł, — całe miasto i dwie żony!.. to zapewne świadectwo poważne...
 — I burmistrz... — dorzucił regent.
 — Tem bardziej, tem bardziej — ale bądź co bądź, ja ta między bajki włożę. Komorowskiemu ani się śni nawet o czemś podobnem.
 — Któż to może wiedzieć...
 — Ja wiem... ale otóż i on nadchodzi. Chodźże prędzej, panie Wincenty — zapewne nie domyślasz się nawet że o tobie mowa...
 — Owszem domyślam się... gdzie jest trzech, tam, rzecz prosta — mówią o czwartym, ponieważ stolik oczekuje.