Strona:Klemens Junosza - Suma na Kocimbrodzie.djvu/105

dy, dość tęgi, nizkiego wzrostu... ma jakieś dziwne oczy, takie wytrzeszczone...
 — Znam go dobrze. On się nazywa Icek Kamlot.
 — Drugi był siwy, jakiś spokojny i poważny staruszek, trzeci zaś czarny jak smoła.
 — I tych znam również. Siwy nazywa się Mendel Silberglanz, a czarny: Dawid Sumienny.
 — Czy pan zna wszystkich żydów w całem mieście? — spytała zdumiona panna Emilia.
 — Wszystkich może nie, ale większą połowę z pewnością. Naturalna rzecz, proszę pani dobrodziejki, to jest, przepraszam, proszę pani... mają interesa i ciągle włóczą się koło sądu, więc się ich zna. I czegóż oni właściwie żądali?
 — Chcieli nabyć moją sumę.
 — Nabyć? Zaraz?
 — Ależ natychmiast, na poczekaniu. Domagali się tego natarczywie.
 — Domagali? Natarczywie? A to łajdaki!!
 — Tak, panie... i to właśnie zastanowiło mnie, wzbudziło podejrzenie. Więc przede-