Strona:Klemens Junosza - Suma na Kocimbrodzie.djvu/178

ażeby poznać, że to człowiek, który zrobił doskonały interes i teraz pyszny jest.
 — Zdaje mi się — wtrącił Mendel, — że on wyjeżdżał do Warszawy.
 — Prawda; ja jechałem w tym samym wagonie, co on — odezwał się jakiś faktor.
 — A nie wiecie, co on tam robił?
 — Nie wiem. W Warszawie, na stacyi, on wszedł do tramwaju, ja udałem się do miasta pieszo. Później nie zdarzyło mi się go spotkać. Wiadoma rzecz: taki człowiek ma interesa na Krakowskiem, na Nowym-Świecie, może na Marszałkowskiej... moja czynność była trochę na Franciszkańskiej, trochę na Gęsiej. Jakim sposobem mogłem go spotykać?
 — Widać, że Kocibród ma swoją hypotekę w Warszawie.
 — Nie wiadomo. Może być tak, może nie; do Warszawy można od naszej strony przyjechać, ale można z niej także na dziesięć stron wyjechać.
 — Wszystko jedno, ale ciekawość, w jaki sposób on tę rzecz przeprowadził. Na jakich warunkach nabył sumę, od kogo ją nabył, ile mu ustąpiono?