Strona:Klemens Junosza - Suma na Kocimbrodzie.djvu/86

 — Do czego prowadzą te pochwały? Co nam z nich przyjdzie?
 — One prowadzą do bardzo prostego myślenia: jeżeli Korkiewicz ma chęć nabyć tę sumę na Kocimbrodzie, to ona z pewnością jest coś warta... to dlaczego my mamy pozwolić na to, aby ją nabył Korkiewicz? Jasno?
 W zgromadzeniu zrobiła się chwilowa cisza. Członkowie zebrania myśleli.
 Po kilku minutach rudy zawołał:
 — To jest prawda! Ja wam to przecież od razu powiedziałem!
 — Kiedy powiedziałeś? Co powiedziałeś? To ja mówiłem, żeby zrobić współkę.
 — Żebyś ty anioła śmierci zobaczył! Ja proponowałem! Mnie się należy pierwszeństwo, ja chciałem zbierać wspólników!
 — Cicho, cicho, dajcie pokój! Nie o to idzie. Honor pierwszeństwa jest ładna rzecz, ale interes ładniejsza. Trzeba myśleć o interesie. Ten mały dependent nie kręci się bez przyczyny.
 — Ma się rozumieć, to jest ptak!!
 — Z przeproszeniem waszego honoru — odezwał się Szmul Stawidło, — jabym chciał też jedno słowo powiedzieć.