Strona:Klemens Junosza - Synowie pana Marcina.djvu/12

 — Ładnego macie konia — rzekł Mosiek.
 — Ujdzie.
 — Nie żałujecie mu owsa widać, bardzo żwawy jest... Ja myślę, że w całej wsi lepszego konia niema...
 — Pewnie, że niema.
 — Chociaż, wiecie wy, Piotrze, co ja myślę?
 — A co?
 — Ja myślę, że Franka Gąsiora kobyła, ta siwa, choć może na pieniądze tyle nie warta co wasz kasztan, lepiej od niego chodzi...
 — Oj, co nie, to nie...
 — Mnie się zdaje. Jeden raz tylko jechałem z Frankiem, ale jak... Wierzcie mi, że ptak nie leci prędzej, niż jego szkapa; musiałem się trzymać dobrze drabiny, bo inaczej byłbym spadł z wozu i, broń Boże, popsuł sobie kości. Ślicznie jechał Franek, jak maszyna parowa...
 — Nie prawda...
 — Mówię wam, możecie mi wierzyć.
 — Znam ja jego szkapę; nie równać jej z moim koniem, i żeby Franek nie wiem jak chciał, to mnie nie wyścignie...
 — Ale jechał, aj jechał...
 — Może tak? — rzekł chłop, szarpiąc lejcami i przynaglając konia do biegu...
 — O, prędzej, dużo prędzej...
 Piotr machnął biczem kilkakrotnie.