Strona:Klemens Junosza - Synowie pana Marcina.djvu/146

 — Hypokrytka! Doskonale zrobiła Władzia, że pojechała do Warszawy...
 — Mojem zdaniem, zrobiła bardzo źle, jestem przekonana, że pożałuje kiedyś tego kroku...
 — Nie przeczę, dla siebie samej zrobiła źle, ale dla nas wybornie, zwłaszcza teraz...
 — Byłoby weselej...
 — I niebezpieczniej; bo niepodobna zaprzeczyć, to prześliczna dziewczyna, uroda jej jest bardzo oryginalna... ty, Helenko i Wikcia mogłybyście źle na tem wyjść; bo chociaż taka Władzia, jako partya jest nic, ale uroda w oczach mężczyzn ma zawsze swoje znaczenie... Ja teraz jestem dużo spokojniejsza, szczerze ci to mówię..
 — Mamo, list gotów — przerwała panna Helena, proszę przeczytać, czy tak będzie dobrze...
 — Bez czytania wiem, że jest doskonale, twój przyszły mąż będzie miał kiedyś z ciebie znakomitego sekretarza...
 — Niech jednak mama przeczyta, tem bardziej, że pisałam ten list w imieniu mamy...
 Pani Felicya rzuciła okiem na pismo.
 — Dobrze, bardzo dobrze... ani słowa nie trzeba dodać, ani słowa ująć... chociaż dodać zawsze można...
 — Jeżeli mama każe...
 — Nie, nie, włóż w kopertę i zaadresuj, chłopak