Strona:Klemens Junosza - Syzyf.pdf/41

 — Więc aż w Azyi była pańska siostra?
 — A tak. Trafiła jej się posada, względnie korzystna, więc już bez namysłu prawie przyjęła.
 — Panie doktorze — rzekła młoda mężatka, — nie odmów nam tej przyjemności i zapoznaj siostrę swą z nami.
 — Owszem, ale...
 — Co?
 — Siostra moja, trzeba pani wiedzieć, ma dość dziwaczne usposobienie. Ona panią zaraz pokocha.
 — A cóż w tem złego? i owszem, może pan być pewien, że jej najszczerszą wzajemnością odpłacę.
 — Zastosuję się do pani życzenia, a teraz bywajcie państwo zdrowi.
 Nie dał się namówić aby został — odjechał.
 — Chwała Bogu — rzekła matka, — poczciwe doktorzysko! Zdjął mi ciężar z serca, bo, doprawdy, byłam w obawie o twoje zdrowie, Maryniu... I wiesz co, dla zupełnej pewności, ja jednak zaparzę dla ciebie ziółek od kaszlu. Powiadam ci, że są cudowne. Wypijesz?