Strona:Klemens Junosza - Wdowa z placem.djvu/64

— 60 —

wego; można znaleźć, słowem, tysiąc sposobów postawienia domu, byle było go na czem postawić. Gdy więc nieboszczyk kupił plac, okrzyknięto go za geniusza...
 — Zapewne, zapewne — myśl była niezgorsza.
 — I umieszczenie kapitału lepsze, niż na pierwszym numerze hypoteki, dorzucił pan Feliks.
 — Ależ naturalnie. Wprawdzie na razie kapitał procentów nie daje, lecz po niejakim czasie zapłacić je może z lichwą.
 — I ja tak myślałem — rzekł pan Leon i jeżeli mam prawdę powiedzieć, zazdrościłem nieboszczykowi, że się tak dobrej rzeczy domyślił — ale dziś wcale już nie zazdroszczę.
 — Dla czego?
 — To terytoryum nigdy do Warszawy przyłączonem nie będzie...
 — No, no.
 — Ani za dziesięć, ani za sto, ani za tysiąc lat.
 — Eh, zkąd pan możesz wiedzieć co będzie za sto lat?
 — Wiem z najpewniejszego źródła, mówił mi jeden z magistratu, a taki przecież wie dobrze
 — Z magistratu? Dowiadywałeś się pan umyślnie?
 — Ale zkąd! przypadkowo. Zgadało się