Strona:Klemens Junosza - Willa pana regenta.djvu/210

 — Więc teraz brzydka jest zapewne, jak noc...
 — Firma uczciwa, panie dobrodzieju, nie obmawia swoich klientek! Pan dobrodziej pozna, osądzi podług gustu własnego...
 — Podobno energiczna...
 — Podobno... Tak słyszałem... duża energia, dama z energią.
 — A Roman często przychodzi?
 — Po ciastka przychodzi — tak...
 — A na czarną kawę, na szachy, na pogawędkę, na gazety?..
 — Nie bywa teraz, zmienił gust.
 — Zmienił?
 — Kto się ożeni, to się odmieni, panie dobrodzieju. Wszyscy są tego zdania...
 — Zapewne. A cóż porabia pan Kalasanty?
 — Pan Kalasanty? Zawsze wesół, zawsze zdrów, atleta... gimnastyk... Jeżeli pan dobrodziej zechce pół godzinki przepędzić nad gazetą, to się pan z nim zobaczy...
 — Przyjdzie?
 — Zawsze bywa o tej porze, punktualnie. W osobnem naczyniu gotuje się kawa specyalnie dla niego.
 — Ależ on o dziewiątej jada gorące śniadanie.
 — Tak, ale dopiero o dwunastej ma obiad, a nie może znosić długiego antraktu. A propos... zapomniałem o najważniejszej rzeczy powiedzieć.
 — Cóż takiego?
 — Od tygodnia mamy teatr. Doskonałe towa-