Strona:Klemens Junosza - Wnuczek i inne nowelle i obrazki.djvu/78

— 72 —

 — Co chcesz? Cały sklep jest na twoje rozkazy. Jeżeli bagatelka, dostaniesz darmo, jeżeli większa rzecz, po cenie kosztu. Tylko na kredyt, wybacz, ale nie dam; już mi te rachunki kością w gardle stoją. Zośka! byłaś dziś u tej pani z przeciwka?
 — Byłam — odezwała się dziewczynka.
 — I cóż?
 — Powiedziała, że sama przyjdzie po południu i zapłaci.
 — Zawsze jesteś niezdara i nigdy nic nie załatwisz jak trzeba.
 — Kochana ciociu — wtrąciła panna Teofila.
 — Aha... przypominam sobie. Chciałaś coś kochaneczko, ależ proszę cię bardzo, cały sklep jest do twojej dyspozycyi.
 — O co innego chodzi. Mam zamiar fotografować się.
 — Nic słuszniejszego. Ślicznie robisz. Fotografia to pamiątka. Widziałaś tę moją z przed lat dwudziestu? Co?
 — Widziałam. Bardzo a bardzo...
 — Chcesz powiedzieć, żem była przystojna.
 — O tak.
 — Nieboszczyk mój mąż zawsze to mówił. Głupstwo! Wszystko przemija, ale czasem miło wspomnieć. Więc jakże to? bo zapomniałam, aha! fotografować się chcesz? Doskonale, tylko proszę nie zapominaj o ciotce, jeden egzemplarz musisz mi dać. Będzie w albumie, wiesz w tym