Strona:Klemens Junosza - Za mgłą.djvu/223

— 217 —

nie mieszkał; tam bowiem są interesa solidne, dobre, a niezawodne, nawet niezbyt ryzykowne. Jabym stracił dużo, zagrzebawszy się tutaj na zawsze.
 — Ale my zyskalibyśmy, mając wzór.
 — To jeszcze nie przepadło.
 — Jakto?
 — Kto wie, może ja wam dam wzór?
 — Jakim sposobem?
 — Napiszę dzieło.
 — Dzieło?
 — Cóż nadzwyczajnego?! W swoim czasie byłem bardzo biegłym korespondentem, styl mój chwalono nawet w Wiedniu, gdzie przecież nie brak znawców, i to solidnych. Zresztą mam swoich ludzi, którym każę opracować pojedyńcze rozdziały podług moich wskazówek, a sam dodam tylko trochę połysku.
 — To jest myśl! — zawołano. — Niech pan napisze dzieło!
 — Postaram się.
 — Wyświadczysz pan obywatelską przysługę!
 — Wsławisz się pan.
 — Prawda; chociaż rozgłosu mi nie brak, gdyż pochlebiam sobie, że moja firma jest znana ogólnie.