Strona:Klemens Junosza - Za mgłą.djvu/289

— 283 —

u nas; robią mi wprawdzie propozycye, ale na takich warunkach, że przyjąć ich niesposób, bo ruina pewna.
 — To źle, to źle — powtarzał w zamyśleniu doktor. — A może lepiej postarać się o kupca na Królówkę, sprzedać z wolnej ręki i tym sposobem ocalić chociaż część majątku.
 — Tak samo radzi pan Seweryn.
 — Więc?
 — Nie mogę, doktorze, na żaden sposób nie mogę.
 — Dlaczego?
 — Mam swoje powody. Te kobiety zamartwiłyby się, gdyby do ostateczności przyszło.
 — Romans to, mój kochany, romans, poezya, a rzeczywistość co innego każe.
 — Niech pan to nazywa, jak chce, ale ja nie mogę owej rzeczywistości się poddać; bronić się będę wszelkimi sposobami.
 — Których nie masz.
 — Muszą być, muszą się znaleźć!
 — Ha! to szukaj, męcz się. Radbym ja ci dopomódz, ulżyć trochę, ale cóż mogę?! Zastanowię się jednak, pomyślę, może jaka dobra idea przyjdzie.
 — Całem sercem dziękuję, szanowny doktorze; wystarczy mi pańskie współczucie. Niechże się pan wybierze do drogi, a ja na