Strona:Klemens Junosza - Zagrzebani.djvu/246

 — To istotnie zdawało się tylko... W naszym programie, jakiśmy sobie ułożyli, o mieście mowy niema... Będziemy na wsi i nie opuścimy tych okolic. Gdy ty się ożenisz...
 Pan Karol westchnął.
 — Nie wiem jeszcze... — rzekł.
 — Czy widzisz jakie przeszkody?
 — Nie mówiłem z nią jeszcze, nie wiem, co mi odpowie.
 Witold się rozśmiał.
 — Nie udawaj, że nie wiesz, bo wiesz bardzo dobrze. Ona jest tobą zajęta, to widoczne... Zdobądź się tylko na krok stanowczy i przed przyjazdem Symplicyusza oświadcz się rodzicom.
 — Dlaczegóż przed?
 — Mnie na tem zależy. Co masz zresztą odwłóczyć...
 Tak gwarząc młodzi ludzie przyjechali do Czarnej. Panna Michalina była bardzo zdziwiona tą wizytą, wiedziała bowiem, że Witold do Maciejowa się udał i sądziła, że nie powróci, aż późno wieczorem, lub w nocy. Już się i zciemniać zaczynało, pan Józef z pola przyjechał, podano herbatę na werendzie w ogrodzie.