Strona:Klemens Junosza Wybór pism Tom V.djvu/134

 — Widzę, że pana sen morzy — rzekł pan Michał.
 — Istotnie... teraz dopiero zaczynam uczuwać znużenie.
 — Poradzimy na to. W moim pokoju jest wygodna sofa.
 — Zawstydza mnie pan swoją uprzejmością, doprawdy.
 — Ależ bez ceremonii, panie dobrodzieju, proszę serdecznie, chciej pan być jak w domu, jak u siebie.
 — A więc dobrze, zapalę sobie cygarko. Czy pan dobrodziej amator cygar?
 — Rzadko palę, ale lubię.
 — Mam coś, czem się mogę pochwalić. Oryginalne hawańskie, dostałem setkę wypadkowo. Może pan dobrodziej spróbuje... pyszne jest.
 Pan Michał zapalił, ale po kilku pociągnięciach uczuł się sennym.
 — Dziwna rzecz — rzekł — spać mi się chce szczególnie.
 — Jak zwykle po obiedzie; zapewne sypia pan o tej porze?
 — Drzemię cokolwiek.
 — A więc o cóż idzie?
 — Masz pan słuszność, położę się i ja. Oto miejsce dla pana, ja pójdę na drugą stronę.
 Pan Michał spał tak twardo, że go zaledwie żona mogła obudzić.
 Dopiero po długiem budzeniu, oczy otworzył zdumiony.
 — Ah, już jesteś? Czy podobna, żebym spał tak