Strona:Klemens Junosza Wybór pism Tom V.djvu/164

 — I czyimże to kosztem? Czy mają bogatych krewnych?
 — Owszem, mają aż dwa gatunki.
 — Dwa?
 — No, tak; bo wogóle krewni dzielą się na dwa gatunki: takich, co chcą dopomagać wdowie i sierotom, ale nie mogą, i takich, którzy mogą, ale nie chcą. Wobec tego nietrudno odgadnąć, że pani Milska utrzymuje się własnym kosztem.
 — Wydaje mi się to zagadkowem, jeżeli nie podejrzanem.
 Malarz zarumienił się.
 — Słuchaj — rzekł — to dom uczciwy... jeżeli ja daję pannie lekcye rysunków, to już dosyć!
 — A cóż to ma za związek jedno z drugiem?
 — Daję ci słowo uczciwe, że ma. Milska jest taka kobieta, że ją najsurowszy Katon mógłby na środku forum w rękę pocałować. Jeżeli nie chcesz mi robić przykrości, to, proszę cię, nie wspominaj o żadnych wątpliwościach, bo nie ma ich i być nie może.
 — Wierzę ci najzupełniej... ale ciekawy jestem, w jaki sposób, mówię to bez żadnej złej myśli, w jaki sposób można porządnie mieszkać, żyć, kształcić dzieci, nie mając ani majątku, ani żadnych stałych dochodów?
 — Widać, że można...
 — Dziwna rzecz...
 — Pani Milska ma swoje spekulacye.
 — Chyba nie gra na giełdzie i nie bawi się w antrepryzy.
 — No nie; a przecież ręki nie wyciąga i łaski ni-