Strona:Klemens Junosza Wybór pism Tom V.djvu/212

 — Niech kto wpierw sprobuje. Oto wy jedziecie naprzykład, wy sprobujecie. Kiedy odjeżdżacie, Icku?
 — W tych dniach.
 — To szkoda jest.
 — Dla czego ma być szkoda?
 — Miałem dla was dobry, bardzo dobry interes.
 — Weźcie go sami.
 — Nie mam tyle pieniędzy, trzeba mi wspólnika. Myślałem o was, nie chcąc takiego geszeftu z familii wypuścić.
 — Cóż to za interes?
 — Na co mam gadać, przecież za morzem nie możecie być moim wspólnikiem.
 — Dla czego nie mogę?
 — Z dalekiego świata nikt interesu nie może prowadzić, a chcąc z bliższego prowadzić, to trzeba blizko być. Ja się bardzo dziwię, że wam, Icku, taką prostą rzecz trzeba tłómaczyć.
 — Wy się bardzo mylicie, Mojsie; wasze słowo tymczasem jest tylko puste słowo, o interesie ja jeszcze nic nie słyszałem.
 — Na co?
 — Jakto na co? Niechbym wiedział, czy mój świat od niego blizki, czy daleki?
 — Ej, ej!
 — Ja chcę słyszeć.
 — Chcecie słyszeć? słuchajcie. Wy znacie dobrze Wywłokę?
 — Dla czego nie mam znać?
 — Tam jest ładny kawałek młyna.