Strona:Klemens Junosza Wybór pism Tom V.djvu/226

łem ciężkie życie. Mnie się zdawało, że tam za morzem jest lepiej a tu bardzo źle; tymczasem ja się przekonałem, że i tu źle nie jest, że i tu można żyć i handlować, nawet bardzo dobrze handlować.
 — I cóż wpłynęło na wasze przekonanie?
 — Co miało wpływać? ja sam sobie wpłynąłem.
 — Tak nagle?
 — Co dziwnego? Panu dobrodziejowi wiadomo, że jak kto siedzi w ciemnej izbie, to mu jest czarno, on nic nie widzi, a jak się wydobędzie na świat, na jasność, to widzi więcej niż sam chce.
 — No tak, ale cóż Icka wyciągnęło na tę jasność?
 — Ja sam.
 — E musi być jakaś przyczyna...
 — Może i jest... pewnie, że jest... co na świecie bez przyczyny się dzieje?
 — Zapewne jaka dobra afera.
 — Całkiem nie afera, wielmożny panie, tylko młyn, zwyczajny, wodny młyn.
 — Gdzie?
 — W Wywłoce, pewnie pan dobrodziej zna ten młyn?
 — Znam doskonale.
 — Pan dobrodziej nie powie, że to jest zły młyn.
 — Owszem, doskonały.
 — No; tembardziej, że na cztery, na pięć mil w okolicy drugiego takiego nie znajdzie.
 — A racya.
 — Są wiatraczki, a panu dobrodziejowi wiadomo, co jest wiatrak. To śmiechu wart interes; jak jest wiatr,