Strona:Klemens Junosza Wybór pism Tom V.djvu/29

 — Panie prezydencie — rzekł — co myślicie zrobić z tym chłopakiem, którego ujęto dziś na kradzieży u Mośka?
 — Tymczasem siedzi w kozie.
 — A dalej?
 — Odeślę go do sędziego, a sędzia wpakuje go gdzie należy. Prosta rzecz jak drut: zegarek powinien siedzieć w kieszeni od kamizelki, a złodziej w kryminale.
 — Taki młody chłopak, prawie dzieciak!...
 — Któż mu kazał kraść?!
 — W towarzystwie kryminalistów zepsuje się do reszty i zostanie skończonym łotrem... Szkoda go, nieprawdaż panie?...
 — Może i szkoda, ale czemu kradł?...
 — Niestety, wszyscy ci mali złodzieje mają jedną matkę, a tą jest ciemnota...
 Burmistrz nic nie odpowiedział, spojrzał tyiko na pana Dezyderego z pod oka i pomyślał sobie:
 — Bredzisz dobrodzieju... jedną matkę! Gdzieżby jedna matka mogła mieć tylu synów, ilu jest złodziei na świecie!? Złodziej, któregom dziś zamknął, wcale nie ma matki, tylko ojca nicponia i pijaka, jakiego świat nie widział...
 Po chwili pan Dezydery odezwał się znowu.
 — Jednak to są objawy smutne... trzebaby coś radzić, jakie jest pańskie zdanie?...
 — Jakież może być zdanie?! Protokół i do sądu. Co ja więcej mogę.
 — Wie pan co, panie prezydencie, ponieważ tu