Strona:Kobieta polska w nauce.pdf/13

des sciences, 1904, odbitka 172 str.); Travaux du I Congres international de pédologie, tenus à Bruxelles en 1911 (dwa tomy wydane jej staraniem w 1912 r.) „La science du travail et son organisation“ (Paryż Alcan 260 str.); „Théorée psycho-physiologique de la droiterie (Revue philosophique, juin et juillet 1916, odbitka 58 str., „La Fatigue“ Paryż 1920, Flammarion 330 str.).
 Ogrom pracy naukowej nie odrywał jej nigdy od zadań konkretnych. Poświęcała zawsze dużo czasu na organizowanie wykładów na wolnym uniwersytecie Brukselskim, zwłaszcza wakacyjnych, które ściągały siły naukowe z różnych stron świata, przyczem troszczyła się przedewszystkiem, aby je udostępnić dla przybyszów z Polski. Tą drogą zaznajomiła ciało nasze pedagogiczne z Pedologją, nauką nawskroś współczesną, a którą dr. Joteyko rozwijała przez lat 10 blisko na wykładach swoich w seminarjach Mons i Charleroi.
 Nieustanna jej łączność z krajem sprawiła, że mimo pracy na obczyźnie oddziaływała ciągle na umysłowość naszą w Polsce, pociągała siły nasze naukowe do współpracownictwa w kwartalniku swoim; przyjeżdżając na odczyty i wykłady do nas, zaznajamiała społeczeństwo nasze z najnowszemi prądami wiedzy na zachodzie, a przedziwny jej talent popularyzatorski sprawiał, że zrozumieć ją mógł każdy, nawet słabo przygotowany słuchacz.
 Sławę zagraniczną zdobyła równocześnie z dr. Joteyko współtowarzyszka jej pracy, dr. Michalina Stefanowska.
 Urodzona w Grodnie 1855 r. skończyła uniwersytet Genewski i otrzymała tytuł doktora nauk przyrodniczych na mocy rozprawy: „La disposition histologique du pigment dans les yeux des Arthropodes sous l’influence de la lumière directe et de l’obscurité complète“, odznaczonej nagrodą im. Humphry’ego Davy’ego. Po odbyciu dalszych studjów z dziedziny psychologji normalnej i patologicznej w Paryżu pod kierunkiem prof. Ribot’a, Charcot’a, Balet'a i K. Richet’a osiedliła się w 1897 r. w Brukseli, gdzie przez 10 lat pracowała w Instytucie fizjologicznym Solvay’a, przeprowadzając badania nad morfo-fizjologją i patologją komórki nerwowej, nad zmianami, zachodzącemi w mózgu pod wpływem elektryczności, narkotyków, znużenia i t. p., drukując prace swoje w kwartalniku: „Travaux du Laboratoire de l’Institut Physiologique Solvay“ w Brukseli. Habilitowawszy się w 1903 r. jako docent Wydziału przyrodniczego