Ta strona została uwierzytelniona.
g) obrażony przez nie-gentlemana (§ 2). Sprawę w tym wypadku należy oddać na drogę sądową;
h) kto zostaje prowokowany przez kogoś za odmówienie pożyczki;
i) obrażony, który z powodu choroby nie włada bronią;
k) wyzwany przez człowieka, z którym go łączy pokrewieństwo pierwszego stopnia;
l) głowa rodziny, sprowokowana za odmówienie ręki córki, siostry, wychowanki.
§ 13. W wypadkach, kiedy trudno rozstrzygnąć, kto jest obrażonym a kto obrażającym, kwalifikacyę czynu pozostawia się sekundantom, a ci powinni prawa obrażonego przyznać w pierwszym rzędzie temu, kto ponosi największą szkodę moralną.
§ 14. Za obrazę wyrządzoną w prasie, odpowiedzialnym jest autor artykułu; jeśli redaktor nie chce go wymienić — odpowiada on sam, względnie wydawca.
§ 15. Przy obrazach zbiorowych obowiązują następujące prawidła:
a) jeżeli ktoś obraża całe stowarzyszenie, klub, korporacyę, rodzinę, wówczas ciało to deleguje jednego tylko reprezentanta do rozprawy honorowej; w razie zgłoszenia się kilku, należy przyjąć wyzwanie tego, który zgłosił się pierwszy, lub zarządzić losowanie;
b) gdy ciało zbiorowe obrazi jednego, wówczas obrażony wybiera do satysfakcyi tego, który stoi na czele; jeżeli to trudno rozstrzygnąć — zarządza się losowanie;
c) obraziwszy kilka osób — daje się satysfakcyę tej, wobec której nastąpiła obraza najcięższa; przy obrazach równych — tej, która została obrażoną pierwsza.
