stąd pochodząca jest sądzona jako pochodząca skutkiem skrytobójczego zamachu.
§ 334. Tosamo odnosi się do przeciwnika, który strzelił przed trzecim sygnałem.
§ 335. Jeżeli jeden wystrzelił przed trzecim sygnałem i chybił, ma ocalony jego przeciwnik prawo mierzyć do niego jak długo mu się podoba i wedle woli dać strzał.
§ 336. Jeżeli po sygnale sekundanci zauważą, iż jeden z przeciwników jeszcze nie wystrzelił, powinni nawet z narażeniem życia rzucić się i broń mu odebrać.
W tym wypadku zależy to od woli przeciwnika, który strzelił prawidłowo, czy pojedynek ma dalej się toczyć, na tychsamych czy innych warunkach, czy też ma być tylko spisany protokół.
§ 337. Jeżeli sekundanci przeciwnika, który wystrzału nie dal, twierdzą, iż złej woli przytem z jego strony nie było, powinien pojedynek być dalej toczonym.
W tym wypadku może ów, który wystrzelił prawidłowo, choćby nim był obrażający, zażądać innego rodzaju pojedynku.
§ 338. W razie bezskuteczności pierwszych strzałów, należy — zależnie od warunków — podjąć walkę nanowo wedle tegosamego trybu.
