Strona:Kodeks honorowy i reguły pojedynku.djvu/90

się nowy pojedynek między sekundantami lub między jednym z nich a jednym z dotychczasowych przeciwników — jest wskazanem, aby pojedynek ów odbył się natychmiast, przy asyście tych osób, które dotąd w walce brały udział.
 Odroczyć można, jeśli na placu jest ranny, wymagający wyłącznego zaopiekowania się, jeśli skutkiem zranienia jednej osoby brak kompletu, wymaganego regułami pojedynkowemi (by było po dwóch sekundantów), tudzież jeśli pojedynkować się ma osoba, która dopieroco pojedynek odbyła.
 Nikt nie jest zobowiązany w ciągu jednego dnia dwa razy odpowiadać z bronią w ręku.
 Sprowokowanie sekundanta na placu boju równa się dokonaniu obrazy trzeciego stopnia.
 § 361. Jeżeli przy spisaniu protokołu sekundanci jednej strony utrzymują, że przeciwnik ich klienta dopuścił się nieprawidłowości, a sekundanci tegoż przeciwnika przeczą i wzbraniają się protokół podpisać — oddaje się sprawę pod sąd honorowy.
 Orzeczenie tegoż sądu należy opublikować w czasopismach.
 § 362. Jeżeli przeciw jednemu z zapaśników wniesiono skargę z powodu nieprawidłowego zachowania się na placu boju, mają sekundanci oskarżonego święty obowiązek wyjawienia całej prawdy.
 § 363. Sekundanci mają obowiązek zastępowania na zewnątrz swoich klientów, jeśli np. o pojedynku krążą w sferach znajomych czy pojawiają się w prasie nieprawdziwe, uwłaczające komuś wieści, zdolne przynieść szkodę moralną czy materyalną etc.
 Powinni na to odpowiedzieć wyjaśnieniem lub opublikowaniem protokołu.
 § 364. Opublikować protokół powinno się także, jeżeli