Strona:Konwencja o określeniu napaści, podpisana w Londynie dnia 3 lipca 1933 r.pdf/3

Centralny Komitet Wykonawczy Związku Socjalistycznych Republik Rad: P. Maxime LITWINOFF, Komisarza Ludowego do Spraw Zagranicznych, Jego Cesarska Mość Szach Persji: Fatollah Khan Noury ESFANDIARY, Changé d'Affaires w Londynie; Jego Królewska Mość Król Afganistanu: Ali MOHAMMED Khan, Ministra Oświecenia Publicznego; KTÓRZY zgodzili się na następujące postanowienia: Artykuł Pierwszy.  Każda z Wysokich Stron Umawiających się zobowiązuje się przyjąć w swych wzajemnych stosunkach z każdą z pozostałych, od dnia wejścia w życie niniejszej konwencji, takie określenie napaści, jakie znalazło swe wyjaśnienie w sprawozdaniu Komitetu do spraw bezpieczeństwa z dnia 24 maja 1933 r. (sprawozdani. Politisa), złożonem Konferencji dla zmniejszenia i ograniczenia zbrojeń, które to sprawozdanie było sporządzone na skutek wniosku Delegacji sowieckiej. Artykuł II.  Wobec tego, w danym zatargu międzynarodowym i z zastrzeżeniem umów obowiązujących w stosunkach pomiędzy stronami w sporze będącemi, będzie uznane za napastnika to państwo, które pierwsze popełni jeden z następujących czynów:  1) Wypowiedzenie wojny innemu państwu;  2) Napad przy pomocy swych sił zbrojnych na terytorium innego państwa, nawet bez wypowiedzenia wojny;  3) Zaatakowanie przy pomocy swych sił lądowych, morskich lub powietrznych, terytorium, okrętów lub samolotów innego państwa, nawet bez wypowiedzenia wojny;  4) Blokada morska wybrzeża lub portów innego państwa;  5) Poparcie użyczone bandom uzbrojonym, które, zorganizowawszy się na jego terytorium, dokonają najazdu na terytorjum innego Państwa jak również odmowa, pomimo żądania państwa najechanego, poczynienia na swem własnem terytorium, wszystkich, będących w jego mocy zarządzeń, w celu pozbawienia powyższych band wszelkiej pomocy lub opieki. Artykuł III.  Żadne względy natury politycznej, wojskowej, gospodarczej lub innej nie mogą służyć do uniewinnienia lub usprawiedliwienia napaści przewidzianej w artykule II (jako przykład patrz Załącznik).

Le Comité Central Exécutif de l'Union de Republiques Soviétiques Socialistes: M. Maxime LITVINOFF, Commissaire du Peuple aux Affaires Étrangères; Sa Majesté Impériale le Shah de Perse: Fatollah Khan Noury ESFANDIARY, Chargé d'Affaires a Londres; Sa Majesté le Roi d'Afghanistan: Ali MOHAMMED Khan, Ministre de l'Instruction Publique, LESQUELS ont convenu des dispositions suivantes: Article Premier.  Chacune des Hautes Parties Contractantes s'engage à accepter dans ses rapports mutuels avec chacune des autres et à partir du jour de la mise en vigueur de la présente Convention la définition de l'agression telle qu'elle a été expliquée dans le rapport du Comité pour les questions de sécurité en date du 24 Mai 1933 (Rapport Politis) à la Conférence pour la réduction et la limitation des armements, rapport fait à la suite de la proposition de la Délégation Soviétique. Article II.  En conséquence, sera reconnu comme agresseur dans un conflit international, sous réserve des accords en vigueur entre les parties en conflit, I Etat qui, le premier, aura commis l'une des actions suivantes:  1. Déclaration de guerre à un autre Etat;  2. Invasion par ses forces armées, même sans déclaration de guerre, du territoire d'un autre Etat;  3. Attaque par ses forces terrestres, navales ou aériennes, même sans déclaration de guerre, du territoire, des navires, ou des aéronefs d'un autre Etat;  4. Blocus naval des côtes eu des ports d'un autre Etat;  5. Appui donné à des bandes années qui, formées sur son territoire, auront envahi le territoire d'un autre Etat, ou relus, malgré la demanda de l'Etat envahi, de prendre, sur son propre territoire, toutes tes mesures en son pouvoir pour priver lesdites bandes de toute aide ou protection. Article III.  Aucune considération d'ordre politique, militaire, économique ou autre ne pourra servir d'excuse ou de justification à l'agression prévue à l'Article II (A titre d'exemple voir l'Annexe).