Strona:Koran (Buczacki) T. 2.djvu/487

Ta strona została skorygowana.

16. I będą na siebie łaskawie spoglądać.
17. Dzieci obdarzone wieczną młodością, będą im posługiwać.
18. Będą podawać wyborne wina w czaszach rozmaitego kształtu.
19. Moc jego nie osłabi im głowy, ani zaćmi rozumu.
20. Owoców jakich tylko zażądają będą mieć do sytości.
21. I mięsa ptaków jakie najbardziéj lubią.
22. Koło nich przebywać będą Huryski, z pięknemi czarnemi oczyma; białość ich cery równać się będzie światłości pereł zakrytych[1].
23. Takie będą nagrody cnoty.
24. Rozmowy rozpustne, wygnane będą z tego przybytku, serce nie uniesie się tam do złego;
25. Tylko imie pokoju słyszanem tam będzie.
26. Jakąż będzie szczęśliwość tych, którzy zajmą prawicę.
27. Oni się będą przechadzali między drzewami Nabak, które nie mają kolców.
28. I pośród drzew figowych rozsadzonych w przyjemnym porządku.
29. Pod cieniem ich gęstych liści.
30. Nad brzegami wód bieżących;
31. Pomiędzy wielością rozmaitych owoców.
32. Które same naginają się do ręki, gdy je kto chce zbierać,
33. I spoczywać będą na wysokich łożach.
34. Utworzyłem osobno[2] ich żony;
35. Utrzymałem ich panieństwo[3].
36. One będą ich kochać i cieszyć się tą młodością jak i oni.
37. One będą przeznaczone dla ludzi prawéj strony.
38. Oddział który zajmie prawicę, składać się będzie z mnóstwa starożytnych.

39. I mnóstwa nowożytnych ludów[4].

  1. To jest osłonionych od kurzu i t. d.
  2. To jest z subtelniejszéj materji, niż kobiety ziemskie.
  3. Te kobiety nie będą traciły panieństwa przez pożycie z swemi mężami w raju.
  4. Zdaje się że wiersze 38 i 39 stanowią sprzeczność z wierszem 13