Ta strona została skorygowana.
ROZDZIAŁ CXIV.
wydany w Mekce — zawiera 6 wierszy.
LUDZIE.
W imie Boga litościwego i miłosiernego.
1. Mów Mahomecie! Ufność moją pokładam w Panu ludów,
2. Królu ludów.
3. Prawdziwym Bogu wszech świata.
4. Strzegąc się złośliwych zwodnictw szatańskich,
5. Które czynią podniety w sercu ludzkiem[1] oraz,
6. Od napaści złych duchów i ludzi niegodziwych.
KONIEC KORANU.
- ↑ To jest szatana, który zwykle skłania do złego, lecz za wymówieniem imienia Boskiego oddala się natychmiast.
