Strona:Król Cyganerji; Znakomity Gaudissart; Bezwiedni aktorzy.djvu/148

jeszcze na pniu albo już zżętych, którzy codzień wznoszą na chwałę Francji ten pomnik nazwany Operą, skupienie sił, woli, genjuszu istniejące jedynie w Paryżu...
 — Widziałem już Operę, rzekł Gazonal z lekceważącą miną.
 — Z miejsca za trzy franki sześćdziesiąt centymów, odparł pejzażysta, tak jak oglądałeś Paryż na ulicy Croix-des-Petits-Champs... nic o nim nie wiedząc... Co dawano w Operze kiedy tam byłeś?\
 — Wilhelma Telia.
 — Brawo, rzekł pejzażyta, wielki duet Matyldy musiał ci się podobać. No i cóż, jak sobie wyobrażasz co robiła śpiewaczka, kiedy zeszła ze sceny?
 — Co robiła?...
 — Zasiadła do paru tęgich zrazów krwawiącej baraniny, które służący trzymał dla niej gotowe...
 — Niechże ją drzwi scisną!
 — Malibran krzepiła się wódką i to ją zabiło... Inna rzecz! Widziałeś balet, zobaczysz go tutaj w skromnym porannym stroju, nie wiedząc że twój proces zależy od którychś z tych nóżek...
 — Mój proces?
 — Patrz, kuzynie, oto co nazywają „koryfejką“.