Strona:Król Cyganerji; Znakomity Gaudissart; Bezwiedni aktorzy.djvu/22

księciu Sabaudzkiemu. W zamian za to, hrabiowie de La Palferine (którzy, nim jeszcze Medyceusze mieli herb, mieli za godło srebrny krzyż z lazurawemi liljami — lilje przydał im do krzyża patent Karola IX — z dewizą IX HOC SIGNO VINCIMUiS), otrzymali dwie godności dworskie i jedno województwo. Grali bardzo świetną rolę za Walezjuszów, aż do królowania Richelieugo: skurczyli się następnie za Ludwika XIV, a zrujnowali się za Ludwika XV. Dziadek mego przyjaciela schrupał resztki tego świetnego domu z panną Laguerre, którą on pierwszy wprowadził w modę, przed Bourretem. Ojciec Karola Edwarda, oficer bez majątku, miał natyle taktu, aby w czasie Rewolucji nazwać się Rusticoli. Ojciec ten, który zresztą zaślubił w czasie wojen włoskich chrześniaczkę hrabiny Albani, pannę Capponi (stąd ostatnie imię mojego La Palferine), był jednym z najlepszych pułkowników w armji: toteż Cesarz zrobił go komandorem Legji i mianował hrabią. Pułkownik miał lekkie skrzywienie kręgosłupa, toteż syn jego mawiał o nim śmiejąc się: „Hrabia na dwa zawody“.
 Generał hrabia Rusticoli (został bowiem generałem pod Ratyshoną), umarł w Wiedniu po Wagram, gdzie go Cesarz mianował generałem dywizji na polu bitwy. Jego nazwisko, świetne tradycje włoskie, oraz jego zasługi, byłyby mu wcześniej lub później zyskały laskę marszałkow-