Strona:Król Cyganerji; Znakomity Gaudissart; Bezwiedni aktorzy.djvu/224

salonu, oraz szacując okiem meble w jadalni, w jaki sposób można taką jak pani kobietę trzymać w takich gratach?...
 — Cóż pan chce, Massol nie jest bogaty, czekam aż zostanie ministrem...
 — Cóż za szczęśliwy człowiek, wykrzyknął Gazonal wydając westchnienie ze swej prowincjonalnej piersi.
 — Brawo! pomyślała w duchu aktorka, będę miała nowe meble, będę mogła rywalizować z Karabiną!
 — I cóż, drogie dziecko, będziesz u Karabiny dziś wieczór, nieprawdaż? Kolacyjka, lancknecht...
 — Czy pan będzie? rzekła uprzejmie i naiwnie Jenny Cadine.
 — Owszem, pani, odparł Gazonal, olśniony szybkim sukcesem.
 — Ale i Massol będzie, dodał Bixiou.
 — A cóż to szkodzi? odparła Jenny. Ale chodźcie, moje chłopczyki, muszę być w teatrze.
 Gazonal sprowadził aktorkę do powozu, i uścisnął jej ręce tak czule że Jenny strzepnęła palcami i rzekła: „Panie, ja nie wygrałam rąk na loterji.“
 Znalazłszy się w dorożce, Gazonal zaczął ściskać karykaturzystę, wołając: „Wzięła się! z pana djabelny hultaj.. “
 — Kobiety tak mówią, odparł Bixiou.
 O wpół do dwunastej, po teatrze, dorożka