na, napróżno próbowała się w pantomimę, jedyną rzeczą co umiała to piruetować w podkasanej sukience, na sposób Nollet, i pokazywać się prawie naga publiczności. Sam stary Vestris powiedział jej w początkach, że ta figura, dobrze wykonana i kiedy tancerka ma ładny akt, warta jest więcej, niż wszystkie możliwe talenty. To jest wysokie C tańca. To też, powiadał, słynne tancerki, Kamargo, Guimard, Tagljoni, wszystkie chude, czarne i brzydkie, mogą to nadrobić jedynie genjuszem.
Wobec rywalizacji młodszych i bardziej utalentowanych. Tulja wycofała się w pełnej chwale, i dobrze uczyniła. Ona, tancerka arystokratyczna, spuściwszy nieco z tonu w swych miłostkach, nie chciała maczać stopek w bajorku Lipcowem. Dumna i piękna Klaudyna miała piękne wspomnienia i niewiele pieniędzy, ale najpięknejsze klejnoty i najpiękniejsze umeblowanie w Paryżu. Rzucając Operę, ta sławna dziewczyna, dziś prawie zapomniana, miała jedną tylko myśl, chciała się wydać za du Bruela. Jakoż domyśla się pani, że jest dziś panią du Bruel, mimo że małżeństwo nie było ogłoszone. W jaki sposób tego rodzaju kobiety doprowadzają do małżeństwa, po kilku latach pożycia, jakich sprężyn używają? jakie maszynerje wprawiają w ruch? mimo iż te wewnętrzne dramaty stanowią wspaniały temat do komedji, to nie jest w tej chwili nasz temat.
Strona:Król Cyganerji; Znakomity Gaudissart; Bezwiedni aktorzy.djvu/51
Ta strona została przepisana.