Strona:Król Cyganerji; Znakomity Gaudissart; Bezwiedni aktorzy.djvu/54

tancerka zerwała z dnia na dzień z koleżankami; z dawnych znajomych nie poznawała nikogo, ktoby ją mógł skompromitować. Wychodząc za mąż, wynajęła przy ulicy de la Victoire śliczny pałacyk z ogrodem, w który włożyła szalone pieniądze i gdzie były stłoczone najpiękniejsze rzeczy z urządzenia jej i du Bruela. Wszystko, co zdawało się pospolite, nie dość dystyngowane, sprzedano. Aby znaleźć porównanie dla zbytku jaki lśnił u niej, trzebaby sięgnąć aż do pięknych dni takiej Guimard, Zofji Arnould, Duthe, które pożarły książęce fortuny. Do jakiego stopnia to sute życie miało wpływ na du Bruela? Sama kwestja jest drażliwa, a rozwiązanie jej bardziej jeszcze.
 Aby dać pojęcie o fantazjach Tulji, niech mi będzie wolno poprzestać na jednym szczególe. Kapa na jej łóżku, cała z koronki point d’Angleterre, warta jest dziesięć tysięcy. Pewna sławna aktorka sprawiła, sobie podobną; Klaudyna dowiedziała się o tem i odtąd trzymała na łóżku wspaniałego kota angora. To maluje kobietę. Du Bruel nie śmiał pisnąć słowa, otrzymał nakaz aby rozgłaszać owo rzucono tamtej wyzwanie na zbytek. Tulia miała ten podarek od księcia de Rhetore: ale jednego dnia, w pięć lat po swojem zamęściu, bawiąc się z kotem, podarła kapę, porobiła z niej welony, wolanty, garnitury, kapę zaś zastąpiła inną, rozsądną kapą, która była kapą, a nie dokumentem