Strona:Król morza.djvu/10

— 8 —

 — Wyłowiłem ją siecią ze studni — odpowiedział rybak — i chcę cię mieć za żonę, jakto było przez ciebie obiecane, zabiorę cię zaraz ze sobą do swego domu.
 Roześmiała się dumnie Lidja i rzekła:
 — Niemożliwie to, abym prostaka chciała wziąć za męża. Dobrze, żeś przyniósł bransoletę i za to możesz iść do kuchni i zabawić się ze służącymi. Taka nagroda dostępna jest dla ludzi nizkiego pochodzenia.
 Rybak spojrzał ostro na Lidję, uniósł groźnie ku niej swą sieć srebrzystą i potrząsnął nią tak, że błyszczące krople wody prysnęły w twarz księżniczki, poczem odwrócił się i opuścił salę.
 Księżniczka wysyłała natychmiast za zuchwalcem służących, aby go przytrzymali, ale było to niemożliwe.
 Rybak bowiem znikł w ich oczach w studni, gdy się nachylili, ujrzeli tylko księżyc odbijający się w wodzie.
 Na drugi dzień wieczorem wyszła