Po opuszczenu dworca kolejowego udajemy się ku dobrze widocznym przed nami drzewom plantacji miejskich.
Plantacje (planty) powstały w pocz. XIX w., na miejscu zniesionych murów i zasypanych rowów „starego Krakowa”. Wspaniały ten ogród, obejmujący 21 hektarów powierzchni, należy do największych ozdób i osobliwości miasta. W nim, zaraz na wstępie po stronie lewej widzimy granitowy pomnik w kształcie obelisku, postawiony dla zasłużonego twórcy „plant” E. Straszewskiego, a nieco dalej z boku Teatr Miejski im. Juljusza Słowackiego, zbudowany w r. 1893, według planów J. Zawiejskiego. Gmach teatru na zewnątrz zbyt ciężki i przeładowany, posiada piękną widownię z wspaniałą kurtyną H. Siemiradzkiego. Przed teatrem pomnik Hr. Al. Fredry, a od strony dworca M. Bałuckiego.
Z pod teatru wracamy na planty i idąc wzdłuż pozostałych na tem miejscu dawnych murów miejskich dochodzimy do Barbakanu i Bramy Florjańskiej, które dawniej stanowiły jeden kompleks obronny, połączony ze sobą korytarzem. Obecnie
Barbakan przedstawia się jako zupełnie odrębna, obszerna rotunda piętrowa z dwoma rzędami strzelnic i całym systemem wewnętrznych ganków. Dawniej otoczony nieprzystępnemi fosami, zaopatrzony w zwodzone mosty, utrudniał nieprzyjacielowi znakomicie dostanie się do bramy — dziś służy celom reprezentacyjnym.