.png)
czone są dwa różnobarokowe nagrobki, Jana III. Sobieskiego i Marji Kazimiery oraz M. Korybuta Wiśniowieckiego. Po stronie lewej nawy, w barokowym ołtarzu z czarnego marmuru, umieszczony jest starożytny krucyfiks, przed którym to, jak głosi podanie, miała usłyszeć Jadwiga słowa Chrystusa.
Nawę lewą rozpoczyna zakrystja.
Z zakrystji prowadzi wejście na Wieżę Zygmuntowską, gdzie wisi największy dzwon w Polsce, „Zygmunt”, ulany w r. 1520 z armat, zdobytych przez króla Zygmunta Starego. Z wieży rozciąga się wspaniały widok na Kraków i okolicę.
Obok wejścia do zakrystji stoi grobowiec Władysława Łokietka z r. 1333, najstarszy z szeregu pomników króelwskich w Katedrze. Dalej ku wejściu głównem znajdują się następujące kaplice: Kaplica Zebrzydowskich, kaplica Skotnickich z r. 1339, kaplica Lipskich, kaplica bisk. Maciejewskiego, kaplica Czartoryskich z tryptykiem z XIV w., przed którym klęczy król Jan Olbracht, a wreszcie kaplica królowej Zofji, czwartej żony Władysława Jagiełły, z pięknemi pomnikami Natalji z Potockich Sanguszkowej, dłóta A. Tadolini’ego i Włodzimierza Potockiego, dłóta Thordwaldsena. W kaplicy tej złożone jest serce Klementyny z Tańskich Hoffmanowej. Przed kaplicą Lipskich znajduje się w posadzce, wejście do krypty Mickiewicza i Słowackiego. W pierwszym białym sarkofagu leży Mickiewicz, pochowany tu w r. 1890, w drugim czarnym, J. Słowacki, pochowany w r. 1927.
Wyszedłszy z katedry kierujemy się na lewo i idziemy wzdłuż jej południowego boku. Za bramą ujętą w kolumny mieści się kasa biletowa, na lewo od której prowadzi wejście na mały podworczyk za katedrą. Nad podworczykiem znajduje się przejście do katedry, a z prawej strony prowadzą na dół schody do niedawni odkrytych resztek pierwszej
