San Andrea della Valle, na planie krzyża z kopułą. W kościele warto zwrócić uwagę przedewszystkiem na wielce efektowną i stylowo czystą dekorację wnętrza, dalej na grób św. Jana Kantego (na prawo od kopuły), ambonę z r. 1720, wielki ołtarz i malowidła sklepienia. Obecny główny gmach Uniwersytetu mieści się w odległości kilkudziesięciu kroków przy plantach. Jest to tak zwane
Collegium Novum, zbudowane w r. 1883 — 1887 w stylu neogotyckim. Godną zwiedzenia jest obszerna i pięknie dekorowana aula na I p., obwieszona portretami królów polskich, dobrodziejów, rektorów i profesorów Uniwersytetu, nieraz wysokiej wartości artystycznej.
Poza opisanemi poprzednio znajdują się jeszcze w Krakowie:
Kościół św. Agnieszki (Dietla 36), barok z pocz. XVII w. Wewnątrz na ścianach, pomimo zniszczenia znać ślady dekoracji stiukowej.
Kościół św. Benedykta na Krzemionkach, o którym posiadane dokumenty z XIII w., świadczą o jego znacznie starszym pochodzeniu.
Kościół OO. Bonifratów, w stylu połud. niemieckiego baroku. W ołtarzu głównym, słynąca cudami statua P. Jezusa.
Kościół św. Jana (ul. św. Jana) z XII w. W ołtarzu głównym cudowny obraz M. Boskiej, przywieziony w r. 1557 przez Stanisława Radziwiłła z Hiszpanji. Wnętrze i fasada barokowa.
Kościół OO. Kapucynów (ul. Kapucyńska) z XVIII w.
Kościół S. S. Karmelitanek (ul. Kopernika 44) z r. 1725. Znajdująca się na podwórzu kolumna mamurowa pochodzi z r. 1668. Fasada ujęta w pilastry, posiada ozdobny portal.
Kościół OO. Karmelitów na Piasku (ul. Karmelicka) fundowany przez Wł. Hermana w r. 1087. Obecny barokowy kościół pochodzi z r. 1679. Wewnątrz kaplica cudownej Matki Boskiej Piaskowej, przed obrazem której modlił się król Jan III Sobieski przed wyprawą wiedeńską. Na zewnątrz kościoła znajduje się za kratą wmurowana płyta, t.zw. stopka królowej Jadwigi.
Kościół św. Łazarza (ul. Kopernika 19) z r. 1634.
Kościół św. Małgorzaty na Zwierzyńcu (ul. św. Bronisławy), jedyny kościół drewniany w Krakowie, pochodzi z r. 1690.
Kościół św. Marka (ul. św. Marka), fundowany przez Bolesława Wstydliwego w XIII w., przedstawia dziś malowniczą całość architektoniczną.
