.png)
Według legendy książę Krak, około IX. w. założył gród Kraków.
W r. 955, Mieszko I przyłączył Kraków do ziem polskich. Bolesław Chrobry w r. 1000 obrał go za stolicę Polski i rozpoczął budowę katedry i zamku na Wawelu. W r. 1039 Czesi zrabowali Kraków, i wynieśli skarby Chrobrego. Bolesław Śmiały koronował się w Krakowie, lecz zabicie św. Stanisława w r. 1079 i testament Bolesława Krzywoustego, wtrąciło Kraków w otchłań zamętów i walk o tron krakowski. W r. 1142 ponowny najazd Czechów na Kraków. W r. 1241 został zniszczony przez najazd Tatarów. Bolesław Wstydliwy sprowadził kolonistów niemieckich, którzy odbudowując Kraków, wytyczyli dzisiejszy plan rynku i 10-ciu ulic wylotowych. W r. 1260 powtórne zniszczenie Krakowa przez Tatarów.
Po walkach o tron, Władysław Łokietek, poskromiwszy bunt Niemców krakowskich pod wodzą Alberta w r. 1311, koronuje się w r. 1320. Rozbudował Kraków od Wawelu do Rynku. Pod murami miasta założył Kleparz. Kazimierz Wielki założył w r. 1364 Uniwersytet, w tymże roku przyjmował monarchów europejskich, co świadczyło o potędze Krakowa. Założył miasto Kazimierz, w r. 1365 ustanowił najwyższy sąd na zamku i ukończył budową katedry. W r. 1400 królowa Jadwiga ufundowała Uniwersytet Jagielloński. W przeciąku XV i XVI w. doszedł Kraków do szczytu swego rozwoju przemysłowego i oświatowego i swej potęgi jako stolica wielkiego państwa. Liczba mieszkańców wynosiła ok. 80.000.
