Poszukiwania ku wyjaśnieniu rodowodu Biesiekierskich czynił głównie uczony ś. p. Ferdynand Biesiekierski z racyi spadku znacznej fortuny po jednym z członków rodziny z drugiej gałęzi domu osiadłej na Wołyniu; oto co w tym względzie pisze on w swych notatach:
»Znakomity ród Sokołowskich, herbu Pomian, osiadły od kilku stuleci w województwach wielkopolskich, pisał się na Sokolnikach, Biesiekierzu, Biesiekierach, Głębokiem i Wrzącej Wielkiej. Gdy zaś zagęścił się zwyczaj, że nazywano posłów od ziem, których byli przedstawicielami, starostów od grodów ich jurysdykcyi oddanych, a dziedziców od dóbr, które dzierżyli, natenczas powstał ród pod nazwiskiem Biesiekierskich z rodu Sokołowskich«.
»W głównem Archiwum koronnem znajduje się akt urzędowy, spisany w Grodzie Toruńskim r. 1531 działu majątkowego między rodzonymi braćmi: Janem Sokołowskim wojewodą płockim, utrzymującym się przy dziedzictwie dóbr Sokolniki a Mikołajem podczaszym łęczyckim, zostającym przy majątku Biesiekiery, Biesiekierze wielkie i małe w Łęczyckiem; trzeci brat Stanisław Sokołowski kanonik katedry krakowskiej, znakomity kaznodzieja i uczony, a spowiednik króla Stefana Batorego, kon-
