Ta strona została uwierzytelniona.
To dziś? o której nad ranem? Czterdzieści dwa lata temu. Jak to się zapomina wszystko
Cokolwiek o swoim teraz myślę, dla tej godziny twojej warto było przyjść na świat w gorączce
Tak, jestem zdrowa krzyczę
Moje urodziny są coraz mniejsze, za rok za dwa już i ta ostatnia kropla krwi między nami zniknie
Ale powiem ci — musimy marzyć, bo 1) zmuszają nas do tego bliscy, 2) zmusza nas do tego telewizja książka film, 3) zmusza nas do tego nasza konstrukcja psychiczna, 4) wreszcie zmusza mnie wewnętrzny rozwój mojej sztuki, konieczność mówienia nowych
