Ta strona została uwierzytelniona.
WOŁAJ MNIE WOŁAJĄC SIEBIE NA DZIECINNY SPOSÓB PO WIEKI WIEKÓW, MOJE NA TWOJE
Co zmajstrowałaś? Farba złazi, przecież widzisz, są odpryski. To po matce, to po ojcu, to po lesie. Wszystko rodzina i jeszcze w każdym ktoś śpi.
To ja twoja córka jej matka jego wnuczka to zimno to czarne to świeci to mnie grzeje, głosi do. Co ja z tym głosem — do czego jeszcze, czego nic? Głośne stworzenie.
Tyle mchu poutykać i dla kogo? Wyjdzie na las. Nachodzimy trawą podwórza, puch wierzbowy nad nami. Hop hop, w piasku w wodzie.
