Ta strona została uwierzytelniona.
Z ROZLEGŁYCH POWOŁANA — SKĄD?
bez wykrętów siebie tu powołam nad sobą
nie odmierzaj mnie dreptaniem przez i przez a w kółko drobną kaszą
nie sądź pomąceniem statecznych, wirującym podwórzem gdzie dach do ręki leci, głowa psa spada z kolan
wysoko chciałam
odmawiam tę górę za ojca kiedy o nim nic nic, ani się przekonać czy wtedy był drzewem a ile było chodzenia dziecinnienia po lesie — ale jak wyżej góry wołać gdzie listku gdzie lekko?
więc to tyle widać z gorącego, że dotknięte i nikt nie prosi o więcej? tyle co powiedziane na chrzcie?
nie sądź mnie tym pytaniem
