wiona Marya Panna, odwiedzając wszystkie miejsca gdzie ślady były męki jéj Syna. Ona więc niechaj będzie w téj bolesnéj podróży przewodniczką naszą — ta góra niechaj będzie dla nas górą Kalwaryi — sercem i myślą idźmy po téj ziemi jakby krwią Jezusa i łzami Maryi oblanéj — w duchu miłości i cierpliwości odprawmy tą drogę, abyśmy się nauczyli w tymże duchu tę długą krzyżową życia drogę odprawić. Razem rozpoczęliśmy dzisiejszą, ale nie razem życia drogę. Jedni z nas zaledwie stanęli u podnóżka téj góry, drudzy już są bliscy szczytu, inni w pośrodku walczą i biedzą się z życiem. Każdy z nas do innéj doszedł stacyi — złączmy się wszyscy w jedném uczuciu, uzbrójmy cierpliwością i pokorą duszę naszą, abyśmy zwycięzko tę drogę odbyli.
Chwalimy i błogosławimy Cię Panie,
Boś przez Krzyż Twój święty świat odkupił.
Zwykła modlitwa stacyjna — po któréj:
Rozpoczynamy tę drogę klęcząc pod tym obrazem, aby pierwsza modlitwa nasza z pierwszą łzą serca złączoną była. Tajemnice krzyża zaczynają się rozwijać w głębi
